Mapa - Łoździeje (Lazdijai)

Łoździeje (lit. Lazdijai) – miasto na Litwie, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Kirsną, w okręgu olickim, siedziba rejonu łoździejskiego.

Nazwa miasta wywodzi się od rzeki Lazda (dzisiejszej Raišupis).

Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie trockim województwa trockiego.

Tereny te do 2 połowy XIII wieku należały do Jaćwingów, następnie, po zagładzie plemienia dokonanej przez Krzyżaków obszary te pokryły się puszczą. W XV wieku nastąpił ponowny napływ ludności. W 1560 roku król Zygmunt II August założył miasto. W 1597 roku Zygmunt III Waza nadał miastu prawo magdeburskie oraz herb przedstawiający złotego łosia na czerwonym polu z trzema skrzyżowanymi kluczami. Miasto królewskie w 1782 roku. Po III rozbiorze Polski w 1795 roku miasto znalazło się w zaborze pruskim, w 1807 w Księstwie Warszawskim, a w 1815 w Królestwie Kongresowym. Władze carskie odebrały prawa miejskie 31 maja 1870 w ramach represji po powstaniu styczniowym.

W latach 1857, 1879, 1922 i 1923 roku miasto było niszczone przez pożary. Podczas II wojny światowej zostało zburzone.

Za Królestwa Polskiego istniała wiejska gmina Łoździeje.

W okresie międzywojennym Łoździeje były centrum oświatowym regionu Dzukia. W latach 1928–1931 w mieście pracowała jako nauczycielka poetka litewska Salomėja Nėris.